انواع زنبور عسل

انواع زنبور عسل بسته به گونه آن در کندو به سه دسته تقسیم می‌شوند که شامل، زنبور ملکه، زنبور کارگر و زنبور نر می‌باشند. هر کدام ازین زنبور ها دارای نقش و وظایف متفاوتی برای ادامه زندگی و چرخه خود هستند.که نبود هر کدام از این زنبور ها باعث مختل شدن و نابودی زندگی همه ی زنبورها می‌شود. در این مقاله سعی داریم با نگاهی دقیق به بررسی زنبور های عسل بپردازیم

۱)زنبور ملکه

یکی از آن سه دسته زنبور ها زنبور ملکه میباشد. که بعنوان فردی جوان و بالغ، با چهار زنبور نر جفت گیری می‌کند. پس از جفت گیری نرها می‌میرند، اما ملکه اسپرم آنها را در بدن خود حفظ می‌کند. در دو ماه از سال اردیبهشت و فروردین، ملکه در روز تا ۳۰۰۰ تخم می‌گذارد که اندازه هر کدام از آنها حدودا نیمی از یک دانه برنج است. تخم هایی که نابارور هستند به زنبور نر تبدیل
می‌شوند و تخم های بارور به زنبور های کارگر و ملکه.

رنگ زنبور ملکه
ملکه کندو شکمی سرخ رنگ و کشیده و بدنی باریک دارد. آردارهای قوی و چشم های کوچک، دارای نیش و بال های کوتاه‌تر از بدن وهمه اعضای کندو در واقع کودکان ملکه محسوب می‌شوند.
تغذیه زنبورملکه
تغذیه ملکه کندو که بسیار هم با کیفیت است باژل رویال صورت می‌گیرد می‌توان آن را شیر زنبور یا غذای پرورشی نیز نامید. این ژل چرب کرد زنگ و شیرین است و از ترشحات سفید رنگی تشکیل شده است. که از غدد آرواره های زنبور های کارگر جوان ترشح شده و همچنین از ترشحات غنی و زرد رنگ و پروتئینی که از غدد هیپوفارنکس آن ها ترشح می‌شود.
سه روز پس از تخم گذاری
تخم ها به کرم حشره (لارو) تبدیل می‌شوند. این لارو ها فرمون پرورشی(به من غذا بده) تولید می‌کنند که بد و عطر آن زنبور های کارگر را تحریک میکند که به آنها غذا بدهند. همه لارو ها ابتدا تغذیه اناه با زل رویال صورت می‌گیرد چهار روز بعد از خارج شدن آنها ار تخم، زنبورهای کارگر به هر لارو بر اساس اندازه سلولی که در آن جای دارد غذا می‌دهند.
لاروهای کارگر و لاروهای نر ، دیگر نمی توانند ژل رویال دریافت کنند، و به جای آن با نان زنبور تغذیه می‌شوند که خاصیت غذایی کم تری دارد. اما لاروهای که قرار است به ملکه تبدیل شوند همچنان از ژل رویال تغذیه می کنند، همین باعث می‌شود، سلول های در بردارنده آنها از ژل رویال پر شود و این باعث می‌شود آنها به زنبور ملکه تبدیل شوند.
شش روز پس از خروج از تخم لارو به دور خود پیله میتند و سپس سپس زنبور های کارگر با استفاده از موم در سلول های آنها می‌بندند به عبارت دیگر درپوش گذاری میکنند تا برای ايجاد شفیره آماده شوند. در طی این مرحله که برای ملکه ۵ روز، زنبور کارگر ۱۰ روز وبرای زنبور نر ۱۳ رو طول می‌کشد کی پس از طی کردن آن لارو به زنبور بالغ تبدیل می‌شود. سپس زنبور جوان و بالغ پیله ودر سلول را پاره میکند و بیرون می‌آید.

بوی ملکه

از دستگاه جنسی زنبور ملکه، ترشحاتی خارج می‌شود که برای زنبوران دیگر بوی مطبوعی دارد، ودر کندوی تاریک تنها زنبوران کارگر و نر به وسیله این بو حضور ملکه را احساس می‌کنند. در واقع نام این بو را فرورمون می‌گویند که روح کندو را تشکیل می‌دهد.
اگر ملکه در هر صورت به قتل برسد یا اشتباها بمیرد، ظرف مدت ۲ الی ۴ ساعت زنبور های کندو بعد از متوجه شدن نبود ملکه از کندو خارج و دیگر به آن باز نخواهند گشت در این صورت کندو از بین می‌رود.

وارد کردن ملکه جدید:

در اصلاح نژاد تلاش بر این دارند که ملکه هایی را به دست بیاورند، که اول بتوانند کارگرانی را به وجود آورند که فعال و ذخیره ساز باشند دوم تخم گذاری بیشتری کنند. به همین دلیل با عمل تلقیح مصنوعی بعضی از موسسات در جهان زنبوری دورگه هیبرید را بوجود آورد و در قفس های کوچک حمل نمود از کشوری به کشور دیگر منتقل می‌کنند.
این زنبور های خاص مارک بخصوصی دارند، مثل مارگریت و استارلاین و…، این ملکه هارا زنبورداران خریداری کرده و سپس وارد کندوی خود می‌کنند برای انجام این کار ملکه قبلی را از بین برده و می‌کشند و دریچه پرواز را خارج را مسدود می‌کنند تا از خروج کارگران جلوگیری کنند معمولا کارگران ملکه جدید ا می‌کشند پس زنبورداران آن را در محفظه ملکه قرار داده و کم‌کم کارگران به بوی ملکه عادت کرده و آن را میپزیرند.

۲) زنبورهای کارگر

یکی دیگر از انواع زنبور عسل زنبورهای کارگر زن هستند که قادر به تولید مثل نیستند، انها همه کارها رادر کندو به عهده دارند و کنترل آن به عهده آن هاست. مشاغل آنها شامل نگهداری خانه، ساخت موم و جمع آوری گرده و شهد و تغذیه ملکه و لارو است. از آنجا که آنها به سختی در طول ماه‌های شلوغ زنبور عسل فقد مدت زمان کار آنها حدود شش ماه است. روزانه از هر کندو به طور متوسط ۲۰۰۰ زنبور کارگر جوان و بالغ جدید بیرون می‌آیند.
از ۱ تا ۷ روزگی
زنبور کارگر با عنوان زنبور پرستار نیز یاد می‌شود، او کندو را تمیز می‌کند. با پیش آوردن زبان خود درخاسط غذا می‌کند ،و زنبور های پیر را تشویق به بالا آوردن عسلی می‌کند که خورده اند برای تغذیه خودش. بعد ها او از نان زنبور و ذخایر عسل تغذیه می‌کند.
زمانی که پروتئین گرده گل موجب بلوغ هیپوفارنکس و غدد فکی زنبور کارگر شد، او تمام لاروهای مسن تر ملکه و همچنین لاروهای جوان را با ژلرویال تغذیه می‌کند. او همچنین مراقب زنبورهای جوان است و به تغذیه آنها می‌رسد، ولاروهای کارگر و نر مسن تر را بانان زنبور تغذیه می‌کند.
از ۷ تا ۱۲ روزگی
زنبور کارگر را می‌توان با عنوان یک زنبور خانه دار نیز یاد کرد غددی در شکم او وجود دارد که باعث تولید پولیک هایی از جنس موم می‌شود و زمان کار ان حالا ست و اندازه آن ها به سر سوزن می‌رسد. یک زنبور خانه دار با استفاده از بره موم، شان وکندو عسل را مستحکم می‌کند، ضد عفونی و آب بندی می‌کند.
از ۱۲ تا ۱۴ روزگی
زنبور خانه دار شهد را به عسل تبدیل می‌کند. او برای انجام این کار شهد را از زنور های چرنده می‌گیرد و پس از آن در هر ۳۰ دقیقه یک قطره را بالا میاورد تا بتواند از این طریق به آنزیم اینورتان، که حالا توسط غدد هیپوفارنکس او ترشح می‌شود، اجازه دهد ساکارز را به گلوکز و فروکتوز تجزیه کند.
زنبور خانه دار هر قطره را مدتی بین خرطون وفک خود نگه می‌دارد تا در تماس با هوای داخل کندو مقداری از آب خود را از دست بدهدسپس آن را مدت بیشتر بر زمین می‌گذارد تا مقدار بیشتری از آب خود را از دست بدهد.
در آخر خود او یا یکی دیگر از خانه دار ها آن عسل را درون یک سلول شان عسل قرار می‌دهد.
بعد از دریافت گلوله های گرده ایی که زنبور های چرنده به کارگر ها آنهارا جمع کرده و به وسیله شهد اضافی و بزاق آنهارا مرطوب تر می‌کنند و آن را درون یک سلول قرار داه و با ضربات سر آن را فشرده سازی می‌کند. بعد از فشرده سازی سلول های شده را باعسل پوشش می‌دهند باکتر های لاکتوباسیل در ترشحات افزوده به عسل زنبور، باعث می‌شود تخمیر گرده به نان تبدیل شود، کارگر همچنین خورده های غیر قابل استفاده را از کندو بیرون می‌ریزد
از هفته سوم
یک خانه دار با بر هم زدن بال هایش، اندازه ی آب عسل موجود در سلول های بدون درپوش را کم می‌کند، و با بوییدن، بوی دیگر زنبورها در جلوی در از ابجا محافظت می‌کند واگر بوی زنبوری نشان دهد کهاد عضو خانواده نیست، نگهبان با تولید فرمون هشدار برای کمک دیگران را خبر می‌کند.
از هفته چهارم
او دیگر خانه‌دار نیس و به یک چرنده تبدیل می‌شود که برای جمع آوری گرده، شهد، بره موم به خارج از کندو پرواز می‌کند. کلرکر ها دمای کندو راتا ۳۵ درجه سانتیگراد نگه می‌دارند، آن ها درون فضارا با با هضم عسل، لرزیدن و رو هم جمع شدن، گرم نگه می‌دارند، وبا توزیع آب و بال ردن در نزدیکی ورودی کندو آن را خنک می‌کنند.

ویژگی های زنبور کارگر:

زنور کارگر دارای چثه کوچکی است ، بال‌هایش خوب رشد کرده و پرتحرک وفعال است چشم هایش به نسبت چشم های ملکه درشت تر است و خرطومی بلند دارد طول عمر کارگر به سه ماه می‌رسد که این سه ماه به دوبخش
کار در داخل کندو و بیرون کندو خلاصه میشود

پدیده غارتگریدر زنبور ها :

کارگران هر روز با علاقه زیاد و زحمات زیاد تر شهد گلها را جمع کرده و وارد کندو می‌کنند بیان شده که یک زنبور کارگر مسیری به حدود ۱۰۰ کیلومتر طی می‌کند و از ۶ تا ۲۰ کیلومتری کندو فاصله می‌گیرد با این فعالیت سنگین برای این کارگران کوچک وپر تلاش نیاز به آب بسیار نیز دارند اگر در اطراف کندو منبع آب وجود نداشته باشد باید باقرار دادن تشتک های آب توست زنبورداران به آنها کمک کند. در روی آب چند صطعه چوب کوچک قرار می‌دهند که دسترسی به آب را برای زنبوران راحت تر کنند، برا آب خوردن زنبور هابر روی چوب ها نشته و آب می‌نوشند در غیر این صورت زنبورها در آب غرق می‌شوند.

وظایف زنبور کارگر:

عمر زنبور کارگر به دو بخش تقسیم می گردد:
مرحله اول شامل یک‌ونیم ماه می‌شود و زنبور درکندو می‌ماند و به اموری می‌پردازد. از جمله ترمیم خانه های خراب شده ساختن پلاک های مومی و کار برد آنها برای خانه سازی، خانه سازی و به وجود آوردن شان ها، روی ورقه های موم، به منظور از پرورش نوزاد و ذخیره گرده و عسل. تغذیه از عسل.
ساختن شاخون ها برای پرورش ملکه
رسیدگی به تغذیه لارو های نوزاد، حداقل روزی ۴ بار از گرده و عسل موجود. تیمار ملکه بعد از تخم گذاری، تشکیل گارد محافضت از ملکه، تمیز کردن کندو از لاشه مهاجمان فضولات زنبور هاو زنبوران مرده، ذخیره وکمک به زنبوران که گرده به کندو آورده‌اند.
یک‌ونیم ماه .دوم عمر کارگران شامل گردش و خروج از کندو برای بررسی موقعیت های نور وهوا، آماده شدن برای پرواز و مراقبت از کندو. پرواز جستجوگرانه توسط گروهی از چرنده ها با هدف پیدا کردن گل وشهد. این کار توسط پیشاهنگ ها صورت می‌گیرد، پرواز برای جستجو اطاف کندو نیز صورت می‌گیرد پرواز جستجرانه بعد از عروسیه ملکه نیز صورت می‌گیرد تا برای یافتن محل جدید برای ساخت.کندو تلاش کنند شعاع این پرواز به ۵۰۰ متر در اطراف کندو می‌رسد.
پرواز کارگر برای گردش و نشست بر روی گیاهان در طبیعت برای مکیدن شهد گل و جمع آوری گرده آن وبازگشت به کندو و اطلاع دادن به دیگران همراه بارقص.
در بازگشت زنبگران کارگر عسل را از معده به دهان آوردم و در خانه ریخته وذخیره می‌کنند. این خانه هارا در گذشته برای انجام این کار آماده کرده بودند، این خانه ها شامل شان های عسل و گوشه های قاب های پرورش است.
وقتی کندو مورد حمله افراد ناشناس و غیر موظف قرار گیرد و یا جانداری بخواهد وارد کندو شود کارگران به دفاع می‌پردازند و از نیش خود استفاده می کنند.
تعدادی از مدافعان در جلوی دریچه ورود، زنبوران دیگر را کنترل می‌کنند، و آن هارا می‌بویند در صورتیکه بوی ملکه کندو را نداشته باشد از ورود آنها به کندو جلو گیری می‌شود حتی گاهی این کار باعث جدال و کشتار می‌شود.

۳) زنبور نر

یکی دیگر از یه سه دسته زنبوران زنبور نر میباشد. که در انتها بدنی پهن و موهایی یهنسبت بلندتر دارد. در یک کندو حدود ۳۰۰۰ زنبور نر وجود دارد، در حالیکه اینها هیچ پیشب د و نقشی در کندو ندارند، معمولا کاری برای انجام ندارند وبسیار پر خور می‌باشند، در حدود اویل آبان ما ه مراسم نر کشی برگزار می‌کنند کارگران برای صرفه‌جویی در مصرف عسل زمستانه روزی ن هارا می‌کشند و جلوی درسکوی پرواز انبارمیکنند.
نرکشی زمانی است که ملکه از تخم گذاری افتاده است.
چندان جای نگرانی نیست چون در بهار دوباره نر ها متولد می‌شوند، عده‌ای از محققان عقیده دارند، که زنبوران نر بوی هورمونی ویژه‌ای دارند که بر روی دستگاه تخم گذاری ملکه اثر تحریکی دارد، یعنی حضور نر های در کندو به طو. غیر مستقیم باعث افزایش تخم گذاری و جمعیت کندو می‌شود.